Na een aantal bewogen weken is de rust wedergekeerd; I'm having the time of my life now! Ik ben inmiddels al een week onderweg in Australië; all the way from Sydney to Quorn, van het drukke stadsleven naar het rustige plattelandsleven.

Toen ik, inmiddels bijna 6 weken geleden, in Sydney aankwam leek Sydney ‘just another city' te zijn; hoge flatgebouwen, druk verkeer en veel mensen. Vooral heel veel Aziatische mensen eigenlijk; het enige verschil dat ik zag met steden die ik eerder gezien had. In de weken die ik daarna in Sydney doorbracht werd ik steeds bekender met de stad en ontdekte ik steeds meer mooie plekken. Langzaam aan leerde ik Sydney te waarderen en kon ik de eerste weken in Australië achter me laten. Na een geweldig gezellige avond in het Hardrock Café aan Darling Harbour, nam ik ‘afscheid' van Marloes en Tamara en ging ik met frisse moed een nieuwe uitdaging aan. In alle vroegte begon ik op 18 februari aan een 14-daagse trip van Sydney naar Alice Springs!

Met mijn koffer gepakt (slechts 15 kg), mijn rugzak op mijn rug en mijn wandelschoenen aan mijn voeten, liep ik zaterdagochtend van mijn hostel naar de pick-up plaats. Daar stond onze tour guide ‘Squatter' op ons te wachten. Een beetje schuchter stapten we met 13 personen in de bus, maar al snel raakten we aan de praat en vond ik 2 meiden die ook all the way up to Alice Springs gingen; mooi!

De eerste 3 dagen hebben we 1000 km gereden van Sydney naar Melbourne. De eerste dag reden we via Canberra naar Thredbo. Ik ga jullie niet vervelen met alle details, maar vertel jullie wat mijn highlights waren. Later zal ik jullie via mijn foto's laten zien waar ik geweest ben. Het eerste hoogtepunt van die dag ervaarde ik al in Canberra. Voor het oude Parlementsgebouw ligt een grasveld dat toegekend is aan the Aboriginals. Er brandt een heilig vuur dat nooit uitgaat. We maakten kennis met Isabel, een van de ‘actievoerende' Aboriginals die permanent op het grasveld wonen. De Aboriginals die daar wonen geloven dat de blanken hen onrecht aandoen doordat ze jaren geleden hun land afgenomen hebben en vandaag de dag nog steeds ‘indringers' zijn en o.a. hun kinderen van ze afnemen. Daarom heeft zij haar leven toegewijd aan het protest. Om het grasveld op te lopen, moet je toestemming hebben van de Aboriginals, je begeeft je namelijk op heilige grond. Wij kregen toestemming en hebben een vuurceremonie gedaan. Het voelde een beetje vreemd om de grond te betreden, alsof je plotseling een heel bijzonder persoon was. Het enige dat we in de ceremonie deden was een eucalyptusblad op het vuur gooien en in cirkels rond het vuur lopen. Heel simpel, maar toch voelde het magisch.

Later die dag vervolgden we onze weg door de Snowy Mountains naar Thredbo, een wintersportplaats in Australië. Ja, een wintersportplaats; geweldig!! Hoewel het er nu hoog zomer is, doch koud in de avond, is het in juli bedekt met sneeuw. 's Avonds in de local pub raakte ik aan de praat met wat locals en werd ik uitgenodigd om daar in juli in een bar te komen werken. Is dat wat?! Op dat moment leek het me echt geweldig, ik voelde me er helemaal op mijn plaats en zag het mezelf nog doen ook. Een week eerder dacht ik er nog over om naar huis te gaan en op dat moment wilde ik maar al te graag langer blijven.

Tijdens de eerste dag ervaarde ik al een beetje hoe de ‘leegte' van Australië eruitziet, hoe het aanvoelt. Ik ontdekte een stukje natuur en schoonheid. Dit was heel wat anders dan Sydney en omgeving! Tijdens dag 2 vervolgde we onze weg door de outback. Het voelt alsof je steeds verder van de drukte en gehaastheid van het dagelijkse leven wegrijdt. Je rijdt door geweldige bossen, open rode vlaktes, met hier en daar een boerderij, daar wat koeien, hier wat schapen. Het is echt zoals je ziet in McLeod's Daughters. Nu de knappe mannen nog.. ;) We sloten de dag af met een geweldige zonsondergang in Lakes Entrance; de verbinding tussen de Gipsland Lakes en de zee en het begin van the Ninety Mile Beach.

Dag 3 begonnen we met een hike in Wilsons Promontory National Park, waar we het zuidelijkste punt van Australië bereikten. We hadden een geweldig uitzicht op 2 baaien met wit strand en blauwgroene zee. Hier ervaarde ik mijn eerste echte WOW-gevoel in deze trip. Wat een geweldig uitzicht en wat een contrast; je loopt vanuit de bush via een parelwit strand regelrecht de blauwgroene oceaan in! Na de lunch gingen we op zoek naar wildlife. Ik zag mijn eerste wallabee, kangaroes en emoes. Een hele aparte ervaring, maar het went ook snel. Ze zijn in hun natuurlijke omgeving en daar horen ze. De bossen zien er anders uit dan de bossen in Europa, dus een Kangoeroe tegen komen is zo raar nog niet.

Na de eerste 3 dagen eindigde het eerste deel van de tour in Melbourne, St. Kilda. Dag 4 zouden we starten met een bijna compleet nieuwe groep, een nieuwe tourguide en een andere bus. Hoewel de eerste 3 dagen geweldig waren, vond ik het ook leuk om weer nieuwe mensen te kunnen ontmoeten. Ik had 3 hele leuke dagen, maar ik miste toch het echte groepsgevoel en mensen waarmee ik ècht klikte. Ik had een groep nodig die meer fun was; gezelliger en enthousiaster. Ik merkte namelijk dat ik Sydney was gaan missen. Gek, hoe ik me daar weken eerder totaal niet op mijn plek voelde en na een paar dagen weg zijn er terug naar toe wilde. De mens is een raar wezen..

Dag 4 begon al vroeg; om 06.50 uur werden we opgehaald bij ons hostel door onze nieuwe tourguide Chris. We lieten Melbourne achter ons om aan the Great Ocean Road te beginnen. We gingen schitterende uitzichten tegemoet! Hoe het precies gebeurde weet ik niet meer, maar somehow zaten we al voor de lunch met de hele bus te zingen met in de hoofdrol twee Engelse en twee Nederlandse meiden; Sarah, Amy, Sharon en Annekee. Wat voelde dat als thuis!

Een korte samenvatting van dag 4: swingen in de bus, koalaspotten, twelve apostles en een heerlijke afsluiting in de local pub van Port Campbell. Dag 5 stond in het teken van rotsformaties. Naast the Twelve Apostles kent the Great Ocean Road nog veel meer rotsformaties en mooie stranden. Vrijwel elke rotsformatie en elk strand heeft een eigen verhaal in de geschiedenis van Australië en dat maakt het allemaal erg levendig en tastbaar. Daarnaast deden we die dag onze eerste echt hike; heerlijk! In de Nederlandse bossen hoor je altijd wel een geluid dat niet in de bossen thuishoort. In the Australian Bush hoor je de natuur. Wat heb ik daarvan genoten! We hebben the Pinnacle beklommen in the Grampians National Park. Voor kilometers lang zie, ruik en hoor je niks anders dan bush en wanneer je de top bereikt hebt kun je genieten van een spectaculair uitzicht! Na de hike gingen we terug naar het dorpje Halls Gap, midden in the Grampians. Kangoeroes are all over the place there! Ze zijn niet bang van mensen, omdat ze eraan zijn gewend. Ze zitten letterlijk met tientallen in je achtertuin.

Let's go to South Australia! Dag 6; alweer de laatste dag met Chris en deze groepssamenstelling. We deden weer een geweldige hike up to Mount Zero en de rest van de dag hebben we vooral gereden. We moesten namelijk all the way to Adelaide; 4,5 uur rijden en een half uur terug in de tijd. Tegen de avond kwamen we aan in Adelaide. Het waren 3 ontzettend gezellige dagen en het was jammer om deze groep achter ons te laten, maar het was ook goed om weer verder te gaan. De helft van de groep zou doorgaan naar Alice Springs, dus niemand hoefde zijn/haar vrije dag alleen door te brengen. Team England en team Holland sloten de dag af met een heerlijk diner in een Spaans restaurant om de volgende dag te relaxen op Glenelg Beach en te shoppen in Rundle Mall. We pikten ook nog wat mee van het Fringe Festival dat die avond geopend werd met een grootse parade. Dat was tenminste wat ons verteld was. Er was een parade, true, maar we zagen vrijwel niks en bovendien: de Brabantse Dag is beter..

Nu ik terugkijk op de eerste week kan ik niets anders concluderen dan dat ik geweldig veel gezien heb, geweldig veel geleerd heb en de beste keuze ooit gemaakt heb. Ergens deze week, onderweg, besefte ik me hoe geweldig het is om hier te zijn en dit allemaal mee te mogen maken. En ja, ook ik heb het te pakken; I fell in love with Australia, man! De drukke kustlijn enerzijds en de kleine dorpjes en de stille natuur anderzijds. Het heeft me een gevoel van rust en grenzeloosheid gegeven. Everything is possible, you just have to do it!